Hoogbegaafdheid is een van de meest verkeerd begrepen en gebruikte termen in het hedendaagse onderwijs. De term "hoogbegaafd" impliceert dat een kind slimmer is dan zijn of haar leeftijdsgenoten, en daardoor waarschijnlijk achterop raakt tenzij het extra academische hulp krijgt. Deze veronderstelling leidt ertoe dat opvoeders denken dat ze hun leerlingen het gevoel moeten geven dat ze buitengesloten worden of dat ze verontwaardigd zijn als ze geen extra middelen krijgen. Als gevolg daarvan voeren veel scholen uiteindelijk ineffectieve programma's en activiteiten in, zoals buitenschoolse programma's voor hoogbegaafdheid (EGP), om leerlingen meer kansen te geven. Onderzoek wijst echter anders uit: je identificeren als hoogbegaafd betekent niet dat je een hoger IQ hebt dan anderen – het betekent alleen dat je hersenen anders werken dan die van de meeste mensen. Hier kan u terecht als u zich afvraagt "Is mijn kind hoogbegaafd?". Gelukkig zijn er veel manieren waarop u de hoogbegaafdheid van uw kind kunt ondersteunen zonder het te overbelasten of onnodig geld uit te geven aan buitenschoolse activiteiten.
Weet u zeker dat uw kind hoogbegaafd is?
Voordat je je kind als hoogbegaafd gaat bestempelen, moet je eerst zeker weten dat je kind daadwerkelijk hoogbegaafd is. Hoewel hoogbegaafdheid wordt gedefinieerd als een vermogen dat boven de norm ligt, is het belangrijk om te onthouden dat vermogens van persoon tot persoon verschillen. Hoe hoogbegaafd je bent hangt af van verschillende factoren, waaronder je genetica, maar ook je omgeving, waaronder het vermogen van je ouders, je opleiding en de kansen die je hebt gehad om je talent te ontwikkelen.
Als uw kind niet lijkt uit te blinken op school, kunt u een psycholoog of klinisch psycholoog raadplegen over de intellectuele capaciteiten van uw kind, zodat u eventuele zwakke punten kunt vaststellen. U moet ook een ontwikkelingspediater raadplegen als de ontwikkeling van uw kind ongewoon vertraagd lijkt. Het is belangrijk te onthouden dat hoogbegaafdheid geen ziekte is, maar eerder een verschil in intellectueel functioneren. Het gevoel dat uw kind "niet hoogbegaafd" is, kan uiterst frustrerend zijn, dus is het nuttig advies in te winnen bij mensen die hoogbegaafdheid het beste begrijpen.
Zoek uit wat uw kind hoogbegaafd maakt.
Hoogbegaafde kinderen hebben een ongelooflijke verscheidenheid aan vaardigheden en interesses die vaak verkeerd begrepen en onderbenut worden. Als uw kind op een bepaald gebied begaafd is, moet u daar gebruik van maken. Als uw kind visuele gaven heeft, moedig hem of haar dan aan om te schilderen of te tekenen. Als uw kind muzikaal is, schrijf hem of haar dan in voor muziekles of organiseer een familie jam sessie. Als uw kind taalvaardigheden heeft, moedig hem of haar dan aan om te schrijven of te spreken.
Als uw kind begaafd is in wiskunde of wetenschap, moedig hem of haar dan aan deze vakken op school te bestuderen. Als uw kind aanleg heeft voor schrijven of creatieve vaardigheden, moedig hem of haar dan aan deze talenten te gebruiken op school, thuis en in elk ander aspect van het leven. Elk kind is op verschillende manieren begaafd, en u moet uw kind aanmoedigen om deze gaven ten volle te benutten.
Ga er niet van uit dat hoogbegaafdheid slechts op één gebied voorkomt.
Het komt vaak voor dat ouders aannemen dat hun kind alleen op een bepaald gebied hoogbegaafd is, zoals muziek of schrijven. Hoogbegaafdheid is in feite een moeilijk te definiëren begrip, en hoogbegaafdheid kan op vele gebieden voorkomen. Een kind dat hoogbegaafd is in muziek kan een geavanceerde vaardigheid hebben in muziektheorie, of een minder bestudeerd gebied beheersen, zoals jazz of blues. Een hoogbegaafde schrijver kan aanleg hebben voor kunst of grafologie, of op een meer traditionele manier begaafd zijn, zoals technisch schrijven. Hoogbegaafdheid heeft meer te maken met hoe de hersenen van uw kind werken, dan met welke specifieke vaardigheid uw kind beheerst.
Samenvatting
Hoogbegaafdheid is een van de meest verkeerd begrepen en gebruikte termen in het hedendaagse onderwijs. De term "hoogbegaafd" impliceert dat een kind slimmer is dan zijn of haar leeftijdsgenoten, en daarom waarschijnlijk achterop raakt tenzij het extra academische hulp krijgt. Deze veronderstelling leidt ertoe dat opvoeders denken dat ze hun leerlingen het gevoel moeten geven dat ze buitengesloten worden of dat ze boos zijn als ze geen extra middelen krijgen. Vaststellen dat je hoogbegaafd bent betekent echter niet dat je een hoger IQ hebt dan anderen – het betekent alleen dat je hersenen anders werken dan die van de meeste mensen. Gelukkig zijn er veel manieren waarop u de hoogbegaafdheid van uw kind kunt ondersteunen zonder hem of haar te overbelasten of onnodig geld uit te geven aan buitenschoolse activiteiten.
Als u de hoogbegaafdheid van uw kind begint te onderzoeken, bedenk dan dat dit een verschil is, geen ziekte. Het is belangrijk om de verschillen van uw kind te vieren en aan te moedigen, zolang ze geen obstakels worden in het leven van uw kind.